اختلال علائم جسمی چیست؟

اختلال علائم جسمی زمانی تشخیص داده می شود که فرد تمرکز قابل توجهی بر علائم فیزیکی مانند درد، ضعف یا تنگی نفس داشته باشد تا حدی که منجر به پریشانی اساسی و/یا مشکلات عملکردی شود. فرد دارای افکار، احساسات و رفتارهای بیش از حد مربوط به علائم فیزیکی است. علائم فیزیکی ممکن است با یک وضعیت پزشکی تشخیص داده شده همراه باشد یا نباشد، اما فرد علائمی را تجربه می کند و معتقد است که بیمار است (یعنی جعل نکردن بیماری)

تنها به این دلیل که نمی توان علت پزشکی را برای یک علامت فیزیکی شناسایی کرد، یک فرد مبتلا به اختلال علائم جسمی تشخیص داده نمی شود. تاکید بر این است که افکار، احساسات و رفتارهای مرتبط با بیماری تا چه حد بیش از حد یا نامتناسب هستند

تشخیص

-یک یا چند علامت فیزیکی که آزاردهنده هستند و باعث اختلال در زندگی روزمره می شوند.

افکار، احساسات یا رفتارهای بیش از حد مرتبط با علائم فیزیکی یا نگرانی های سلامتی با حداقل یکی از موارد زیر:

-افکار مداوم که با جدیت علائم تناسب ندارد

-سطح بالایی از اضطراب در مورد سلامتی یا علائم

-صرف زمان و انرژی بیش از حد برای علائم یا نگرانی های سلامتی

حداقل یک علامت دائماً وجود دارد، اگرچه ممکن است علائم متفاوتی وجود داشته باشد و علائم ممکن است ظاهر شوند و از بین بروند افراد مبتلا به اختلال علائم جسمی معمولاً به جای روانپزشک یا سایر متخصصان سلامت روان به پزشک مراقبت های اولیه مراجعه می کنند. افراد مبتلا به اختلال علائم جسمی ممکن است در پذیرش اینکه نگرانی هایشان در مورد علائمشان بیش از حد است مشکل داشته باشند. آنها ممکن است به ترس و نگرانی ادامه دهند حتی زمانی که شواهدی به آنها نشان داده شود که وضعیت جدی ندارند. برخی از افراد فقط درد را به عنوان علامت غالب خود دارند. اختلال علائم جسمی معمولاً در سن 30 سالگی شروع می شود

رفتار درمان اختلال علائم جسمی برای کمک به کنترل علائم و اجازه دادن به فرد برای عملکرد طبیعی تا حد ممکن است. درمان اختلال علائم جسمی معمولاً شامل ملاقات منظم فرد با یک متخصص مراقبت های بهداشتی قابل اعتماد است. پزشک می تواند حمایت و اطمینان خاطر ارائه کند، سلامتی و علائم را کنترل کند و از آزمایش ها و درمان های غیر ضروری اجتناب کند

روان درمانی (گفتار درمانی) می تواند به فرد کمک کند تفکر و رفتار خود را تغییر دهد و راه های مقابله با درد یا علائم دیگر، مقابله با استرس و بهبود عملکرد را بیاموزد. در صورتی که فرد دچار افسردگی یا اضطراب قابل توجهی نیز باشد، داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب می توانند مفید باشند. اختلالات مرتبط اختلال اضطراب بیماری اختلال اضطراب بیماری قبلا به عنوان "هیپوکندریازیس" شناخته می شد. فرد درگیر یک بیماری یا ابتلا به بیماری است – دائماً نگران سلامتی خود است. آنها ممکن است مرتباً خود را برای علائم بیماری چک کنند و برای جلوگیری از خطرات سلامتی اقدامات احتیاطی شدید انجام دهند

برخلاف اختلال علائم جسمی، فرد مبتلا به اختلال اضطراب بیماری معمولاً علائمی را تجربه نمی کند. اختلال تبدیلی اختلال تبدیلی (اختلال علائم عصبی عملکردی) وضعیتی است که در آن علائم بر ادراک، احساس یا حرکت فرد تأثیر می‌گذارد، بدون اینکه دلیل فیزیکی وجود داشته باشد. فرد ممکن است بی حسی، کوری یا مشکل در راه رفتن داشته باشد. علائم تمایل دارند به طور ناگهانی ظاهر شوند. علائم ممکن است برای مدت طولانی ادامه داشته باشند یا ممکن است به سرعت از بین بروند. افراد مبتلا به اختلال تبدیل نیز اغلب دچار افسردگی یا اختلالات اضطرابی می شوند

اختلال ساختگی شامل افرادی است که زمانی که واقعاً بیمار نیستند، بیماری جسمی یا روانی ایجاد می‌کنند یا ظاهراً به آنها بیماری می‌دهند، یا عمداً یک بیماری جزئی را بدتر می‌کنند. یک فرد مبتلا به اختلال ساختگی همچنین ممکن است بیماری یا آسیبی را در فرد دیگری ایجاد کند (اختلال ساختگی که به دیگری تحمیل شده است)، مانند جعل کردن علائم کودکی که تحت مراقبت است. ممکن است به نظر برسد که فرد از موقعیتی که ایجاد می‌کند سود می‌برد (مانند ترک تحصیل یا کار) یا خیر

ارجاع:

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5). انجمن روانپزشکی آمریکا (2013).

کشف کنید: نکات و منابعی را که  برای حمایت از سلامت روان خانواده شما دارای اهمیت هستند ما درکنار شما هستیم.کافی است با کال سنتر(پشتیبانی07191690609) ما در تماس باشید.